Ата-бабадан қалған көнекөз асыл мұра – қазақтың ұлттық қолөнеріне деген ықылас сонау ғасырлардан бері өз өзектілігін еш жойған емес. Ұлы Жібек жолын бойлай өтіп, айшылық алыс елдерді көшпенділер мәдениетімен, салт-дәстүрімен таныстырып, қазақ даласын әлем жұртына паш етуге үлес қосқан да осы ұлтымыздың қолөнер туындылары десек артық айтпаспыз. Алайда өмір салты өзгере келе, біз төл туындымыздың небір асылы мен жақұтынан айырылып қала жаздағанымыз тағы бар. Көптеген ғасырлар бойы сақтап келе жатқан салт-дәстүрімізді бодан болған 70 жылға айырбастап, ана тіліміз бен ұлттық нақышымыздың бояуын кетіріп алғандай болдық. Түн артынан күн туып, Тәуелсіздіктің көк туы желбірегенннен кейін ұлттық өнер жаңа заман талаптарына сай қайта жаңғырды.

Әсіресе, қазақтың ұлттық нақышын көзінің қарасындай сақтап, салт-дәстүрін ұрпақтан ұрпаққа жеткізіп жүрген атамекеніне қоныс тепкен қандастарымыз екені баршамызға аян. Міне, осындай ұлттық бұйымдарды қолдан жасайтын шебер қандасымыз Теректі ауылында тұрады. Рысбай Дауылбайұлы атамекеніне 2007 жылы Қытайдың Толы ауданынан көшіп келген екен. Тарих қойнауына кеше ғана енген жиырмасыншы ғасырдың отызыншы жылдары қазақ халқы үшін ұлы дүрбелеңге айналған дәуірде ата-бабасы шет жерге қоныс аударуға мәжбүр болған. Содан бергі уақытта қандастарымыз өзге елде күн кешсе де қазақ салтын, ұлттық бұйымдарын ұрпақтан-ұрпаққа жеткізіп, дәстүрін дәріптеумен келеді.

Ұлы Отан соғысы аяқталғанына 70 жыл толса да оның салған жарасы әлі де жүрегімізде. Біздің соғыс зардабын ұмытуға хақымыз жоқ, сондықтан оның қайталануына жол бермеуіміз керек. Мұны есте сақтауға міндеттіміз.

Біздің әкеміз Бектембаев Фазыл 5 қыркүйек 1921 жылы Семей облысы (қазіргі Шығыс Қазақстан облысы) Жарма ауданы Мариновка ауылында қарапайым шаруа отбасында дүниеге келген. Әкесі Боқаев Бектембай оны өзінің немере інісі Селеубаев Сапарғалидан асырап алған. Әкесі 1937 жылы, анасы Боқаева Алтын 1938 жылы өмірден озды. Әкеміз 17 жасында тұл жетім болып қалды. Оның тәрбиесімен ағасы Селеубаев Ахметқали айналысты. Ағасының отбасы үлкен еді. Әкеміздің

Аты республикаға танымал белгілі айтыс ақыны, Қазақстан Жазушылар және Журналистер Одақтарының мүшесі, халықтық асыл мұрамыздың жинаушы–жанашырларының ең көрнектілерінің бірі, қаламы мұқалып көрмеген журналист, әрі этнография, фольклор салаларынан орнықты мақалалар жазып, тіршілігінде талай зерттеуші ғалымдарымыздан өзінің лайықты бағасын алған Қалихан Қалиасқарұлы Алтынбаев сынды атамыз Қазақстан мен Орта Азия елдеріне түгелдей әйгілі десек, артық айтқандық болмайды.

Сан тараулы өнер жолында әр талант өзіндік дара сипатымен абырой биігіне көтерілмек. Ертіс

Аудан тарихының жылнамасы іспеттес болған газеттің 80-нің сеңгіріне шыққан мерейтойын атап өту үстінде басылымның өміршеңдігі үшін аянбай тер төгіп, қалам тартқан өз заманының зиялы азаматтарын атамай кету мүмкін емес. Оқырмандарына аудан айнасы жайлы құнды ақпараттар жеткізіп отырған мерекелік басылым көпшілікті газет алғаш жарыққа шыға бастаған уақыттан бергі кездері оның жан-жақты өркендеуіне өлшеусіз үлестерін қосып, қолтаңбаларын қалдырған қызметкерлермен, тілшілермен, редакторлармен қайта қауыштырары сөзсіз. Солардың бірі, тіпті бірегейі бүкіл саналы ғұмырын аудандық газеттің оқырман қауым үшін мазмұнды да мағыналы, рухани азық болуына арнаған жаны жайсаң азамат, марқұм Тұрсын Оразғалиұлы Жабаев болды.