Біз, қазіргі ұрпақ, Ұлы Отан соғысы жеңісіне үлес қосқан ардагерлерді ұлықтап, мақтан етуге міндеттіміз. Мен де ел азаттығы жолында Менің атам Аусарбаев Қабдікәрім 1922 жылы Тарбағатай ауданы, Жетіарал ауылында дүниеге келген. 1942 жылы Көкшетауда жасақталған 609-шы атқыштар полкінде екі-үш ай жаттығудан өткен атамыз, 1943 жылы Воронеж, Дон майданына қатысып, жау шебін бұзуға аттанды. Курск ішінде соғысып, Днепрге келіп жеткен. 1943 жылы Днепрден өтіп, Киев қаласын жау қолынан азат етуге белсенді қатысқан. Осы жолғы Отанының бостандығы үшін жан алып, жан беріскен алапат қырғында көрсеткен батылдығы үшін «Ерлігі үшін» медалін кеудесіне таққан. 1944 жылы наурыз айында ІІ-Беларусь майданындағы 139-дивизияның құрамында Польша астанасы Варшаваны азат етуге қатысып, екінші рет «Ерлігі үшін» медалімен, Шығыс Германияның портты қаласы Восток үшін шайқаста тағы үшінші рет«Ерлігі үшін» медалімен, Киевті азат етуге қатысқан ерлігі үшін ІІІ-дәрежелі Богдан Хмельницкий орденімен марапатталған.

1942 жылы соғысқа аттанған Қабдыкәрім ата 1945 жылдың қазанында аман-есен, жеңіспен туған елге оралып, 1982 жылға дейін бейбіт өмірдегі еңбек майданына қосқан өлшеусіз еңбегі үшін «Еңбек Қызыл ту», «Құрмет белгісі» ордендерін төсіне таққан.

Айта берсек, ата-бабалардың соғыстағы, еңбектегі ерен істері бүгінгі ұрпаққа үлгі. Оларды шағын мақаланың аясына сыйғызу мүмкін емес. Мен де басқалар сияқты, өз туған атаммен мақтана аламын. Өйткені,  бүгінгі бейбіт, бақытты өміріміз - аға ұрпақтың бізге ұсынған баға жетпес тартуы. Жеңісті жақындатуға үлестерін қосып, тарихқа естен кетпес есімдерін қалдырғандар болса, солардың қатарында менің атам Аусарбаев Кабдікәрім есімінің бар екені мен үшін үлкен мақтаныш!

Сондықтан, бүгінгі әр ұрпақ ата-баба рухына адал болып, аманатын ақтаса болғаны.

Клара Қайыпжанқызы

Пікір: