Альпинизм - бұл биіктік пен тауды сүйетіндер үшін ашық ауада өткізілетін спорттық іс-шаралардың бірі. Бұл қиындық пен табандылық, жартастар, мұз және қар арқылы жүру, маршруттан өту, шыңға жету және ең бастысы үйге аман-есен оралу. Онда таулардың басында аспан асты елінің қалалары мен өркениеттерімен, күнделікті өмірдегі қарбалас тірлік жоғары тұрған әлем жатыр. Бұл әлемде альпинист аялдап, айналасына қарап, табиғат жаратқан әдемі көріністі тамашалай алады. Альпинизм спорттың бір түрі емес, әр түрлі дағды мен шеберлікті қажет ететін өмір салты. Бұл шытырман оқиғалар мен романтика, қауіп пен қауіп әлемі.
Біздің ауданның тумалары әртүрлі салаларда өзіндерін көрсетіп келеді. Сіздің туысқандарыңыз бен достарыңыздың арасынан қол жетпейтін тау шыңдарын бағындыруға құмар жандар көп кездеседі ме? Біз бәріміз «жер бетіндегі» адамдар сияқтымыз, олар биіктік пен экстремалды емес. Бірақ бұл пікір дұрыс емес. Оған Көкпекті ауылының тумасы Дамир Абдулкаримов мысал бола алады. 2013 жылы ол Алматы қаласына көшіп келді, қазіргі уақытта ол сол жерде тұрады және жұмыс істейді. Жас жігіт альпинизммен шамамен екі жылдай уақыт айналысады.
Бұл спорт түріне деген құштарлық биіктікке деген ұмтылыстың негізінде пайда болды.

Ағымдағы жылдың 7-20 маусым аралығында альпинистер тобы Т. Әубәкіров және П.Әубәкірованың жетекшілігімен Меркі шатқалына (Қырғыз жотасы) экспедицияда болды. Осы топ мүшелерінің арасында біздің жерлесіміз Дамир Абдулкаримов та бар.
Бұл шараны ұйымдастырушы – «ҚР альпинизм және спорттық тауға өрмелеу федерациясы». Олардың айтуынша, «барлау» үшінші рет жүргізіліп жатыр. Жігіттер 11 рет шыңды бағындырды, 10 шың алғаш рет алынды.
Тау экспедициясындағы екі апта - ауыр сынақпен өтті. Сыртқы әлеммен ешқандай байланыс болмады (төтенше жағдай туындаған кезде тек спутниктік телефондар), тұрақсыз ауа-райы (14 күннің бір күні ғана ашық болды, күн сайын жаңбыр, қар немесе бұршақ жауды). Ол жер соншалықты жабайы болғандықтан, ізденушілер үшін арқар мен барыстың ізін көру күнделікті тірлік сияқты болды.
Экспедиция мүшелері үшін көптеген тосынсыйлар маршруттарды әзірлеу кезінде де болды. Ал бір рет тіпті топ көшкінге тап бола жаздады. Балалардың ұқыптылығы мен шапшаң әрекет етуі арқасында, бақытымызға орай, ешкім зардап шеккен жоқ.
Экспедиция кезінде жотаның 9 шыңы аталған. Жақында карталарда Хиуаз Доспанова, Әлия Молдағұлова, Орал Үсенов, Әбілқайыр хан, үш альпинист шыңы (қаза тапқандар М.Чечулин, А. Корнеев құрметіне), Жамбыл Жабаев, Бауыржан Момышұлы, Әліби Жангелдин және Қазақстан Тәуелсіздігінің 30 жылдығы шыңдары пайда болады.
Енді Дамирдің жоспарында кем дегенде бір сегіз мыңдық (сегіз мыңдық — теңіз деңгейінен биіктігі 8000 метрден асатын тау шыңдары) шыңды бағындыру. Альпинистің таңдауы Нангапарбатқа түсті (Гималайдың солтүстік-батысында орналасқан әлемдегі тоғызыншы сегіз мыңдық).
Біз жаңа көкжиектер ашатын және жаңа шыңдарды бағындыратын Дамир сияқты жерлестерімізді мақтан тұтамыз. Бұрын адамдардың қанаттары болған сияқты. Әйтпесе, неге олар биіктікке тартылады? Ал сіз қалай ойлайсыз?

Пікір: