Қазақ халқы ежелден шешен, тіл өнерін ерекше құрметтейтін халық. Біздің тіліміз  дамып өркендеп келеді. Бірақ, біз ылғи да өз байлығымызды, мақтанышымыз туған тілімізді құрметтей бермейтініміз құпия емес. Қазақтың өзі сияқты дархан даласындай кең пейілді, ақ көңіл қонақжай   мінезі өзіне сор болып жабысқандай. Қазақтың өзі сияқты тілі де мың өліп, мың тіріліп, әрең дегенде әлемдегі жойылып кетуге жақын үш мың тілдің қатарына кіріп, лайықты орын алып тұр.

«Ана тілін білмеген - ақылы жоқ желікбас, ана тілін сүймеген - халқын сүйіп жарытпас», дегендей, ана тіліңнен артық, ана уызы мен көңілге түйген тілден асқақ, құдіретті дүние бар ма? Әр адам өз тілімен ардақты, әр адам өзі сөйлейтін тілде ойлайды, өз ойын сол тіл арқылы жеткізеді.

Бір газеттің бетінде қазақ ұлтының 40 пайызы өз тілін білмейді деген ақпарат жарияланыпты, бұл ұлтым деген адамның жүрегіне инедей қадалары сөзсіз.

Газет бетінде бұл тақырыпты қозғауға бір сорақы жағдай себеп тудырды. Жуықта, яғни, 25-26 қараша жұлдызында Семей қаласының Абай атындағы Мемлекеттік қазақ музыкалық драма театры біздің ауданға гастрольдік сапармен ат басын бұрды. 80 жылдық тарихы бар, өрісін кеңейтіп өркендеткен, белесті биіктерге қол созып келе жатқан өнегелі орда.

ҚР Мәдениет қайраткері Мырзахан Сыздықовтың айтуынша, театр елімізге өнерін сыйға тартып, адамгершілік пен эстетикалық сезімдерін тәрбиелейді. Осы мезгіл арасында, театрда 300-ге жуық спектакльдер қойылып, 80 миллионға дейін көрермендер шақырылды.

Театр өз шымылдығын 1943 жылы Ілияс Жансүгіровтың «Кек» пьесасымен ашады. Әлемдік драматургияның деңгейінде он шақты шет, және таяу елдер классиктерінің шығармалары қойылған. Талантты актерлар бүгінде оңды дәстүрлерді аға ұрпақ жолын зор ізденістермен жалғастырып келеді.

26 қараша күні театр ұжымы Самар мәдениет үйінің сахнасында балаларға «Бәйшешек іздеген қыз», ересектерге «Мәңгілiк бала бейне» спектакльдерін ұсынды. Сахна шеберлері керемет қойылым көрсетіп, көрермендер көңілінен шықты. Бұл күні қойылымға келмегендер қаншама рухани азықтан құр қалғанын білсе ғой! Театр деген ұғым бір керемет таза, көтеріңкі сезім ұятады. Ауылдықтар күн сайын онымен бетпе-бет келмейді, сондықтан, осындай беделді театрдің бізге келуі қоғамды дүр сілкіндіріп, өнердің ғажайып әлеміне тартатындай болған. Өкінішке орай, ешқандай құбылыс болмады, самарлықтардың сана-сезімінің төмендігінен шығар, 7 мыңнан артық тұрғыны бар округтегі, 300 жуық адамсыятын Мәдениет үйінің көрермендер залына бар-жоғы жиырма шақты ересек адам ғана жиналды.

Жас ұрпаққа осындай тағылым көрсете отырып, біз өз тілімізді осылай құрметтейміз! Театр деген өлшеусіз өнер, рухани ас. Көрсетілген спектакль қазақ елдің тарихи, қаншама адам азапты жол кешіп, Семей ядерлық сынақ полигонындағы салдарынан зардап шеккен азаматтардың күн көрінісі, әлі күнге дейін оның жаңғырағы жойылмағанын көз алдымызға келтірді.

Мәдениет қайраткері Мырзахан Демесинұлы Сыдықов реніш сөздерінде самарлықтардан көңілі қалғанын айта келе, олардың ана тілін құрметтеу, абыройын асқақтатуға әлі де дайын емес екенін жеткізді. Әсіресе, Болғанбаев атындағы мектеп ұжымына ерекше сөгіс айтып салды. Мектеп өкілі 170 билет санын бір адамға таратпай, кері қайтарып берген екен. Мәдениет үйі қызметкерлері де мекемелердің арасында үгіт насихат жүргізбей, нашар жұмыс атқарған.

Еліміздің әрбір азаматы қазақ тіліне деген қажеттілікті сезінбейінше онын өркендеуі туралы сөз болуы мүмкін емес. Әрбір адамның бойында өз тіліне деген құрмет пен махаббат бейжай қалдырмай толғандыру тиіс. Сонда ғана өшкеніміз жанып, ортайғанымыз толар еді.

Ду қолшапалақпен қолдайтын көрерменін кезіктірмеген, қонақжайлылығы мен өнерге деген сый-құрметі төмен ауылдан наразы көңілмен аттанған театр ұжымымен қоштасып, үйге қайтып бара жатқанда кеудемізді өкінішке толы ашу-ыза кернегені шындық. Сонау Семей шаһарынан ауа райының қолайсыздығына, аязға қарамастан осыншама ұзақ жол жүріп келгенде, біздің қоңыр салқын қонақжайлығымызға тап болған Абай атындағы Мемлекеттік қазақ музыкалық драма театрының әртістері ешқашан да біздің өңірге ат басын бұрмайтындай болған шығар...

Қанат АПСАДЫҚОВА